Thursday 28 July 2011

Yskas gewoontes

Ons het onlang klaar gemaak met verf in ons kombuis en so het ons yskas nie op sy normale plek gestaan nie. Met die gevolg toe wanneer dit weer op sy oorsproklike plek staan ek myself die heeltyd uitvang om na die verkeerde plek te stap waar die yskas nie meer is nie.  Ek besef hiermee dat dit nogals moeilik is om van ou slegte gewoontes ontslae te raak.  Die Woord van God leer ons in Rom.12:2 om ons denke te vernuwe, maar ek besef dat dit nogals moeilik kan wees, veral as slegte gewoontes so oor 'n mens se lewe heers. Ek besef dat al hoe 'n mens dit kan verander is om in "training" te gaan. Ons is immers elke dag dissipels van die lewe wat in "training" is en groot lewens lesse leer.  Niemand van ons is perfek nie, maar ons word wel deur God se oë as heiliges gesien. Mag ons daaraan vas hou en daagliks ons oë gevestig op Jesus hou.  Voor ons onself kan kry is ons ou gewoontes verby en doen ons doen dit wat reg is voor God.  Ek sukkel na 'n week om nogsteeds partykeer na die regte plek te loop opsoek na die yskas, maar ek kan beleef hoe dit al hoe makliker raak.

Met watter gewoontes wil God hê moet jy vandag mee breek? Vuil taal, pornografie, vinnig ry, skinder, negatiwiteit ?  Onthou dat ons onself nie kan verander nie, maar net God kan. Dit kos durf en inoefening. It's our responsibility to choose to change but it's God's responsibility to change us. Kom ons kies die Lewe vandag...

Wednesday 6 July 2011

Stokkie lekker wat beweeg oor grense...

Vandag is ons laaste dag van die Holiday club en my gedagtes gaan vanoggend so 2jaar terug na Msinga, een van ons land se armste areas. Dis 'n koue oggend waar ek myself bevind in 'n baie klein hut. Ek sit hurkend gekniel by 'n zoeloe oumatjie wat meer been as vlees is. Langs haar is 'n vuurtjie sommer op die grond gemaak terwyl sy skuil in die hoekie, dit is nie meer te lank voor die aarde haar weer kom terug verwelkom. Ek dink terug van hoe ek by haar sit en hoe ek nie eers met haar kan kommunikeer nie wat nog te sê oor die evangelie verkondig. Met die hulp van 'n tolk laat haar kinders my verstaan dat sy wel 'n gelowige is.  Ek gee haar 'n stokkie lekker, maar sy is te swak ek kan nie eers haar arms optel om dit te neem nie. Ek besluit toe om die lekker vir haar oop te maak en in haar mond te plaas. Ek hoor toe die mooiste geluid wat ek nog ooit gehoor het, die geluid van mmmmm..... Op daardie oomblik kan geen grens kwessie van taal of kultuur ons keer nie en oorwin die liefde by vêr! Vandag as ek terug dink, weet, glo en vertrou ek dat God in beheer is.  Ek weet dat toe die suigstokkie in kontak kom met ouma se mond daar 'n ontploffing van smaak plaas gevind het.  Mag daar net so 'n ontploffing in ons harte plaasvind wanneer ons Jesus ontmoet en ander bedien met self iets so eenvoudig soos die gee van liefde deur 'n stokkie lekker.